محیط یاددهی ـ یادگیری کلنما: گذر از عصبفلسفه به عصبپدیدارشناسی
محورهای موضوعی : تاریخ و ماهیت رشته فلسفهٔ تعلیموتربیت، مکاتب و رویکردهای فلسفهٔ تعلیموتربیت قدیم و جدید ،تاریخ اندیشه و عمل تربیتی (سیاستها، برنامهها، اقدامات و...) مفاهیم، گزارهها و نظریههای تربیتی آراء مربیان و فیلسوفان تربیتی روششناسی پژوهشهای تربیتی انواع تربیت مسائل تعلیموتربیت ایران و جهان برنامه درسی و آموزش در رشتههای گوناگونحسین شرفی 1 , بختيار شعباني وركي 2 * , محمد سعید عبدخدایی 3 , علی مقیمی 4
1 - فردوسی مشهد
2 - علوم تربيتي و روان شناسي
3 - فردوسی مشهد
4 - فردوسی مشهد
کلید واژه: محیط یاددهی- یادگیری, عصبفلسفه, عصبپدیدارشناسی, نظریهی انتگرال,
چکیده مقاله :
هدف اصلی این مقاله تبیین نابسندگی و دشواریهای نظریهی عصبفلسفه، در ترسیم چارچوب محیطهای یاددهی - یادگیری و پیشنهاد بدیلی برای رفع این دشواریهاست. بنابراین نخست چشمانداز نظریهی عصبفلسفه به محیطهای یاددهی - یادگیری مورد بررسی و نقد قرار گرفته است، آنگاه با ابتنای بر رویکرد عصبپدیدارشناسی وارلا و با نظر به دیدگاه انتگرال، محیط یاددهی - یادگیری کلنما پیشنهاد شده است. مهمترین ویژگیهای این رویکرد در محیطهای یادگیری عبارتاند از: نگرش کلنگر و یکپارچه به حیات پیچیدهی آدمی، درنظرگرفتن روابط علّی و متعامد ذهن، بدن و محیط یادگیری و توجه همزمان به عین و ذهن و همهی لایههای پیدا و پنهان آن، با بهکارگیری تلفیقی روششناسیهای اول و سوم شخص در خصوص مؤلفههای اساسی محیطهای مذکور یعنی تدریس، ارتباط معلم و یادگیرنده، ارزشیابی و برنامه درسی به عنوان یک کل یکپارچه.
The main objective of this paper is to explain the difficulties and insufficiency of neuro-philosophy to delineate the framework of teaching-learning environments, and suggest an alternative to these difficulties. Therefore, firstly, the perspective of the neuro-philosophy to teaching-learning environments have been examined and criticized. Then, we have proposed a holographic teaching-learning environment based on the Varela’s neuro-phenomenology of education and inspired by the integral theory. The most important features of this approach to learning environments are: holographic attitudes towards human complicated life, simultaneous attention to the object and the subject and all its explicit and implicit layers by integrating the first and the third person methodologies into the essential components of these environments, namely teaching, teacher-learner communication, evaluation, and curriculum as an integrated whole.